خداحافظ سال مهربون

خداحافظ سال 87 . من تو رو دوست داشتم و از اینکه داری میری خوشحال نیستم . تو واسم خیلی خوب بودی , پر از لحظه های خوب و قشنگ و موفقیت ولی باید تو رو بسپارم به خاطره ها و برم به استقبال سال 88 . امیدوارم که سال 88 هم مثل تو خوب و مهربون باشه که حتما هست . آخه اون یه سال از تو بزرگتره و قطعا با تجربه تر و عاقل تر هم هست . می خوام سال 88 واسم یه سال عالی بشه که حتما میشه .   

                                 <<<<-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ-ـ>>>>  

سلام سال 88 . خوش آمدی ! من هنوز تو رو نمی شناسم ولی دوستت دارم چون قراره خیلی چیزهای خوب و دوست داشتنی رو به من بدی . قراره واسم پر از خوشبختی باشی . و ازت ممنونم که اینقدر خوب و بخشنده هستی . ممنونم که می خوای همه چیزای خوب دنیا رو بهم بدی . ممنونم که می خوای واسم پر از برکت باشی .  

               

الهی شکر!

××× الهی شکر !  

*خدای بزرگ رو شکر می کنم . نه به خاطر این همه نعمت و لطف و محبتش ...  به خاطر بزرگیش ! به خاطر اینکه لایق ستایش و سپاس هست . ممنونم .  

* الحمدلله ایام به کامم هست . روزها ی خیلی خیلی خوبی داره میرسه . دارم به خیلی از چیزایی که از خدا می خواستم میرسم . چقدر زود با هم جور شد !!! این جاست که می گم خیلی بزرگی ! ممنونم .  

* ولی بازم کلی آرزو دارم . آخه مگه میشه بدون آرزو زندگی کرد؟ کسی که چیزی رو توی زندگیش نخواد که هیچ فرقی با یه مرده نداره . تازه یه مرده هم حتما آرزو داره .پس من که زنده هستم باید آرزو و امید داشته باشم و هدف هایی که برای رسیدن بهشون تلاش کنم . ممنونم .  

* خیلی وقت بود که از زبان دور بودم , حالا که درسم تموم شده باید باز میرفتم سراغش و بالاخره امروز رفتم کانون زبان . امتحان تعیین سطح داشتم و بعش مصاحبه ! خیلی خوب بود . ممنونم .  

* نمی دونم چرا اینقدر به یادگرفتن زبان های دیگه علاقه دارم ! حتی لهجه های دیگه ! آخر ترکی رو یاد نگرفتم ! البته من کلا عشق یاد گرفتن چیزهای جدید و جالب هستم . هر چی که باشه ! ممنونم.  

 *امروز زری به خاطر ظاهرم یه کم حالمو گرفت. ولی اصلا مهم نیست ... چون فقط نظر خودم مهمه و رضایت تو ! مطمئنم تو اینجوری از من راضی تری .کمکم کن که بهتر از این بشم . ممنونم.  

* می دونی که من تو این دنیا یه فرشته بیشتر ندارم و تو زیباترین فرشته رو به من دادی . فرشته واقعی من مامانمه ! خدایا فرشتمو در پناه خودت نگهدار و مواظبش باش . ممنونم.  

* و در آخر طبق گفته ی " فلورانس اسکاول شین " :  " خدایا راه ظهور طرح الهی زندگیم را بگشا ! بگذار تا هم اکنون نبوغ درونم عیان و بیان شود . بگذار تا هم اکنون آن طرح کامل را به چشم ببینم ."   آمین!  ممنونم .  

* یادم باشه چند تا  از جملات " فلورانس"  رو توی وبلاگم بذارم . هم خودم اونها رو می خونم و واسم یادآوری میشه ,هم دیگران می تونن از اونا استفاده کنن. ممنونم .

دو قلو ها

 اولی و دومی!

               

اولی گفت : من به ازدواج فکر نمی کنم . یعنی اصلا علاقه  ایی ندارم . در ضمن من هیچ وقت تنها نیستم و نیازی به کسی ندارم که توی زندگیم بیاد و بخوام باهاش زندگی کنم . 

دومی ساکت بود و چیزی نمی گفت . آخه خیلی معصوم تر و مهربونتر از اولی بود و معلوم بود که روی حرف اون حرفی نمی زنه چون چند دقیقه از اولی کوچکتر بود !  

آره حق با اولی بود . اونا همدیگه رو داشتن و با وجود هم نیازی به کسی نداشتن . حتی یک روز یا یک لحظه هم توی عمرشون از هم دور نبودن . همیشه و همه جا در کنار هم و یار و پشتیبان همدیگه بودن .   

یه کم حسرت خوردم  . گفتم کاش منم یه قل داشتم که همیشه پیشم بود .   

در اینجا بود که بازم مانا خودشیرینی کرد و گفت : پس من کی هستم ؟ من میشم قل تو ! من و تو هم دوقلو هستیم . غیر از اینه؟   

گفتم : آره . شاید تو بهترین و نزدیکترین دوستم باشی ولی قل من که نیستی ! داشتن قل یه چیز دیگه هست . البته اصلا دلم نمی خواست که قلم بهم چسبیده باشه ها! یه قلو بودن رو به دوقلوی بهم چسبیده ترجیح می دم . 

عقیده خودم: به نظر من ازدواج آدم رو از تنهایی بیرون نمیاره .تازه ممکنه بعد از ازدواج خیلی هم تنهاتر بشی . بستگی به طرف مقابل داره . پس اگه نمی خوای بعد از ازدواج تنها بمونی نگاه کن ببین با کی ازدواج می کنی! کسی که کارش و دوستاش رو به خانواده و زندگیش ترجیح می ده؟  

تو چقدر ساده ایی!

خوش خیال کاغذی!   

 

آقا نوید واسه کی غصه می خوری؟ دستمال کاغذی؟!!!! 

خوشبختانه این روزا ما دخترا همه دستمال کاغذی ها رو به اشکامون می رسونیم. اونقدر ازدواج اشک و دستمال کاغذی زیاد شده که ... بااین همه ازدواج که ما مسببش هستیم یه ریزه هم از غم و غصمون کم نمی شه . و این ازدواج شوم به قیمت شکسته شدن دل ماست. 

من شاید مثل دستمال کاغذی یه خوش خیال و ساده دل باشم, شاید مثل دستمال کاغذی زود دلم می شکنه و اشک می ریزم  ولی مثل دستمال کاغذی خودمو از بین نمی برم چون هیچ کس ارزش این همه دوست داشتن رو نداره , من راضیم به خواست خدا .چون می دونم که اون واسم بهترین رو می خواد .  

هیچ وقت نتونستم به یه پسر اعتماد داشته باشم و دوستش داشته باشم . فکر می کنم سخت ترین کار توی دنیا همینه ! دوست داشتن و اعتماد کردن به یه آقا پسر ! 

 تو چقدر ساده ایی , خوش خیال کاغذی! 

 خوش خیال کاغذی نباید وابسته بشه .نباید عاشق بشه!  

ولی مگه میشه آدم به دلش یاد بده که عاشق نشه ؟ مگه میشه به کسی که دوست داره وابسته نشه؟ مگه میشه؟   

نکته : وابسته یعنی دچار و دچار یعنی عاشق! وای اگه یه روز ماهی کوچولو عاشق دریا بشه ! چی میشه!!! خوشبختانه نه من ماهی کوچولو هستم و نه کسی دریا ... چون اگه ماهی کوچولو رو از دریا بگیری میمیره ولی من هنوز زنده ام!

عاشق بیچاره

ماجرای دستمال کاغذی و اشک  

(طفلک دستمال کاغذی ,اشک آدم واسش در میاد ! )

دستمال کاغذی به اشک گفت :   

                                                     قطره قطره ات طلاست    

یک کم از طلای خود حراج می کنی  

                                      عاشقم ! با من ازدواج می کنی؟ 

اشک گفت : ازدواج اشک و دستمال کاغذی؟!   

                                    تو چقدر ساده ایی خوش خیال کاغذی! 

توی ازدواج ما تو مچاله می شوی  

                                چرک می شوی و تکه ایی زباله می شوی ! 

پس برو و بی خیال باش ! 

                              عاشقی کجاست؟  

                                                  تو فقط دستمال باش...!!! 

دستمال کاغذی دلش شکست  

گوشه ایی کنار جعبه اش نشست ... 

                                                   گریه کرد و گریه کرد... 

در تن سفید و نازکش دوید خون درد... 

                                    آخرش دستمال کاغذی مچاله شد ! 

مثل تکه ایی زباله شد ! 

                    او ولی شبیه دیگران نشد  

                                     چرک و زشت مثل این و آن نشد  

رفت اگر چه توی سطل آشغال 

                اما پاک بود و عاشق و زلال ... 

او با تمام دستمال های کاغذی فرق داشت  

چون که در میان قلب خود دانه های اشک داشت...  

پیوست : اینم از قول سهراب ؛ دچار یعنی عاشق! و فکر کن که چه تنهاست اگر ماهی کوچک دچار آبی بی کران دریا شود...

آخرین ماه , آخرین راه

اینم از اولین مطلب من در اسفند ماه ؛ نمی دونم خوشحال باشم یا ناراحت که داره سال 87 تموم میشه . و نمی دونم که در کل می تونم این سال رو خوب بدونم یا نه . در هر صورت هر چی بود گذشت . با خوبی و بدییش . توی درس و دانشگاه که موفق بودم ,حالا بقیش زیاد مهم نیست .  

دنیا می گذره خیلی سریعتر از چیزی که ما تصور می کنیم و خاطره ها فراموش میشه . گاهی فراموش کردن اتفاقای تلخ سخته ولی غیر ممکن نیست . 

مامان رفته کربلا ,چند روز دیگه بر می گرده . دلم براش یه ریزه شده .الهی زود برگرده ,سالم و سرحال. منم چند روزیه که مهمون خاله جان هستم . چقدر خوبه وقتی دور هم هستیم ,خوش می گذره .هر چند برنامه روزانه دختر خاله هام و آبجیم حسابی پره ولی یه لحظه با اونا بودن رو با هیچی عوض نمی کنم. بهترین و شادترین لحظه ها رو با اونا دارم . دختر خاله هام استقلالی هستن ,اونم از نوع دو آتیشه !!!! 

حالا این وسط بنده نه استقلالی هستم نه پرسپولیسی! اصلا فوتبالی نیستم .ما رو چه به فوتبال و این بچه بازی ها!!! 

ولی کم کم دارم میشم تاجی (استقلالی!) 

به قول شاعر: 

 من تاجیم اسم تیمم استقلاله  

جلو تاج وایسادی واست باخت اجباره  

من آبیم تاجیم آسمونو عشقه  

نتونستی ببینی که یه سیخ بکن تو چشمت  

و کلی چیز دیگه ...  

البته بگم که خیلی خوشحال شدم مقاومت 4 تا گل به استقلال زد و تنها دلیل شادیم اینه که مقاومت شیرازیه ! بهر حال در این جور موارد شهر و استان رو به تیم و مقام ترجیح می دم .

 و باز هم مثل همیشه , مگه میشه فراموشم شه؟  

که شکر کنم بزرگیتو ,لطفتو ,محبتتو ! 

پس: خدایا شکرت شکرت شکرت ! 

در روشنایی امروز تو رو شکر می کنم و نور امید رو در دلم روشن می کنم تا در تاریکی فردا فراموش نکنم.