یه قلب آسمونی!

یه قلب آسمونی! 

دیشب خدا خواست که مامان بزرگ بیاد خونه ما  .نمیدونم کار خدا بود یا بابا؟  چند روزی بود که حسابی بهم ریخته بودم. آرامشی که مامان بزرگم و حضورش توی خونه ، بهم داد هیچ چیز دیگه ایی نمی تونست بهم بده . خدایا خیلی دوستت دارم . 

^*^*^*^*^*^*^*^   

امروز ظهر با یه خانمی که وضع مالی خوبی نداشت ، غذا خوردیم . اومده بود خونه ما که مامانم برای مریضی دخترش یه پولی بهش بده و کمکش کنه و ... مامان هم که دید ظهر شده و موقع غذا، بهش گفت که بمونه و غذا رو با هم بخوریم . اونم از خدا خواسته قبول کرد. اولش خیلی سختم بود که با اون سر یه سفره باشم ،نه به خاطر اینکه فقیر بود ، به خاطر اینکه احساس می کردم چون ظاهر خوبی نداره حتما کثیفه! بعدش به خودم اومدم و گفتم: دختر تو کجای کاری ؟ مگه تو کی هستی که بخوای خودتو برای بقیه مردم بگیری؟ اونم یه بنده خداست مثل بقیه بنده های خوبش! تو از اون بهتر و برتر و تمیزتر نیستی! 

همیشه معتقد بودم از روی ظاهر نمی شه در مورد کسی قضاوت کرد و هنوزم این اعتقاد رو دارم . طفلکی خانمه چقدر از دخترش واسم گفت و ... چقدر به من خانم... خانم... می گفت. دوست نداشتم به من بگه خانم که من احساس برتری کنم. کافی بود فقط اسممو بگه ...  

وقتی می خواست بره مامان طبق معمول علاوه بر پول چندتا بسته گوشت هم بهش داد . مامان عادت داره به هر کسی که می خواد کمک کنه در کنار پول ، برنج و گوشت و از این چیزا هم میده ... 

مامانم به همه کمک میکنه و معتقده به خاطر این کمک های کوچک ، خدا به دختراش کمک می کنه که همیشه توی زندگی موفق و خوشبخت باشن . امیدوارم بتونم یه روزی مثل اون باشم ...

خدا حفظش کنه!  

^*^*^*^*^*^*^*^