تو رو رها نمی کنم

عمه به من محبتی کن که دل من آروم بشه

نذار ببینم این دمی که عمو کارش تموم میشه  

می غلته روی خاک خونین مثل دریا عموی من

اگر که کاری نکنم من ,که میره آبروی من  

من میرم پیش اسب خون یال,اگه رفتم میون گودال سپر جان می گیرم

اگه پیش شما بمونم ,اگه حالا نریزه خونم, من تو خیمه میمیرم  

عمو حسین عمو حسین   

اگر منو رها کنی تو رو رها نمی کنم

اگر منو رها کنی تو رو رها نمی کنم  

 

کبوترم ,عمه می دونه که تو سینه ات مونده نفس

تو آخرش هر جوری باشه پر می گیری از این قفس  

سرخی خشم چشم نازت شیوه آل هاشمه

دیگه پیشم نمی مونی تو, که دلت تنگ قاسمه  

گل بر لب رسیده جونی, می گی با من به هر زبونی که یه دریا دلتنگی

ولی عمه طاقت نداره کسی رو تا خیمه بیاره با یه دریا دلتنگی  

دنبال تو اسیر موج تیر و تیغ و خار و خسم

نرو مثل باد بهاری که به گردت نمی رسم  

میام به دنبال صدایی که پیچیده تو گوش باد

اومدنم فایده نداره که صدای حسن میاد  

برو ای غنچه برادر دیدمت مثل کبوتر به آرامی خوابیدی

دل عمه چه بی قراره ,اینه تعبیر آشکاره خوابی که دیشب دیدی